piątek, 22 maja 2020

PRZEPIS NA WYTRAWNE NALEŚNIKI.

WITAJCIE PONOWNIE

Obiecałam Wam podać przepis na obiad, który sama robiłam we wtorek. Amelko to specjalnie dla Ciebie, ale może i reszta z Was kiedyś skorzysta. A naleśniki wyglądają tak i smakują trochę jak pizza😀:


Przepis wystarcza na 4-5 osób. Wychodzi 8 naleśników z dużej patelni .

SKŁADNIKI:

Ciasto na naleśniki:

- 2 czubate szklanki mąki
- 2 szklanki mleka
- 1 łyżeczka cukru waniliowego
- 2 jajka

Ciasto zmiksować na jednolitą masę i dodać tyle wody, żeby powstała odpowiednia konsystencja ciasta.( niecałe pół szklanki). Usmażyć naleśniki.

Farsz

- 70 dkg pieczarek - zetrzeć na tarce na grubych oczkach.
- duża cebula - pokroić w kostkę.
- 2 ząbki czosnku - pokroić w drobniutką kostkę
- 2 opakowania sera mozzarella tartego
- 8 cienkich parówek typu berlinki, takich jakie lubicie.
- sos pomidorowy, taki jaki lubicie, ale żeby miał smaczek, nie mylcie z przecierem pomidorowym ani z ketchupem.

Sposób przygotowania:

Na rozgrzanym oleju podsmażyć cebulkę z czosnkiem, potem dodać starte pieczarki, doprawić trochę solą i pieprzem.

Na usmażone naleśniki nakładać kolejno:
- sos pomidorowy
- usmażone pieczarki
- posypać serem mozzarella
- położyć 1 parówkę

Naleśniki zawijać w rurkę.

Tak przygotowane naleśniki ułożyć na wysmarowanej masłem blaszce, z wierzchu polać jeszcze sosem pomidorowym i posypać serem mozzarella, można dodać czarne oliwki, albo coś innego. Zależy na co macie ochotę. Piec w piekarniku przez 20 - 25 minut, na funkcji góra - dół. Nie przykrywać niczym.

Jak ktoś lubi sos czosnkowy to pasuje do tych naleśników. Można go zrobić samemu. Wystarczy pomieszać jogurt naturalny z majonezem i wycisnąć ząbek czosnku, dodać trochę pieprzu i sos gotowy.

Życzę Wam udanej zabawy w kuchni i "smacznego weekendu"
Pozdrawiam.
A.G.

AGRESJA - jak się przed nią bronić i jak jej nie ulegać?

Witajcie Dziewczęta.

AGRESJA najprościej mówiąc to atak na kogoś, wywołanie konfliktu, konfrontacji. 



Najczęściej spotykana jest agresja słowna: wyzwiska, obelgi, znieważanie. Niestety, można się z tym spotkać bardzo często i zazwyczaj bez istotnego powodu. Ludzie ludzi poniżają pod byle pretekstem. Puszczają im nerwy i swoje frustracje wyładowują na innych, czasem chcą kogoś przestraszyć w ten sposób, albo sprowokować. Towarzyszą temu często wulgarne gesty, zaczepne miny. Prowokacja wizualna to forma agresji wywołana samym wyglądem. Wulgarny tatuaż, wyzywające ciuchy, obnażony pępek i pół pupy na wierzchu, zielone włosy - szokuje to wiele osób, zwłaszcza gdy taka osoba będzie tak wyglądać na przykład na pogrzebie czy w kościele. 

Najgorsza z form agresji, to agresja czynna czyli rękoczyny. I tego nie brakuje - na korytarzach szkolnych, podwórkach osiedlowych, na ulicach itd. Popychanie, szarpnięcie, kopniak, seria ciosów. Bez powodu. Z nudów. Żeby się wyszumieć. Przykładem mogą być masowe bójki szalikowców po zakończonych meczach, na wynik meczu i tak wpływu to nie ma. Cecha szczególna takich zajść to brak elementarnych zasad honoru - napaść kilku na jednego, bicie słabszych od siebie, kopanie leżących.

Agresja zawsze jest szkodliwa nie tylko dla jej ofiar. Brutalizuje ludzkie życie, oswaja z poniżaniem innych, wypacza osobowość. Nawet w przedszkolu uczą, jak opanować agresję - nie walić w stół, nie niszczyć zabawek, nie bić innych dzieci. Można się nauczyć opanowywania złości i niereagowania w sposób agresywny.Od najwcześniejszych lat można sobie przyswoić unikanie brzydkich wyrazów i aroganckich zachowań. Lepiej jest imponować innym taktem i  zaskakiwać kulturą osobistą. Agresją nie rozwiążemy żadnych problemów, dojdą kolejne w postaci konsekwencji.




GDY CIEBIE SPOTKA AGRESJA
1. Zaczepki koleżanek czy kolegów staraj się obracać w żart. To działa najlepiej.
2. Staraj się zachować spokój, nie daj się sprowokować ani do płaczu, ani do odwetu. Bądź asertywna.
3.Jeśli jesteś częstą ofiarą agresji słownej ze strony rówieśników i sobie z tym nie radzisz, to koniecznie zgłoś to osobie dorosłej, nauczycielowi, pedagogowi w szkole, mamie,  tacie , komuś kto Twoim zdaniem udzieli Ci wsparcia.
4. Jeżeli jesteś ofiarą agresji czynnej zawsze zgłoś taką sytuację dorosłej osobie.

JAK KONTROLOWAĆ AGRESJĘ
1. Gdy zauważysz, że rozmawiasz podniesionym głosem, nagle zamilknij. Po chwili kontynuuj wolniutko i cicho.
2. Wzbiera w tobie złość i zaraz wybuchniesz? Natychmiast zmień otoczenie i zrób coś dzięki czemu zejdzie z ciebie złość, na przykład: zrób parę przysiadów, idź pobiegać, pojeździj na rowerze, idź na spacer z psem.
3. Odwróć sytuację i pomyśl, czy chciałbyś być zaatakowany przez osobę tak jak ty chcesz to zrobić.
4. Jeśli jesteś na kogoś mocno wkurzona i chcesz mu nawciskać, weź kartkę wypisz wszystkie złe rzeczy na kartce, a potem ją podrzyj i wyrzuć do kosza.

Pozdrawiam.
A.G.

czwartek, 21 maja 2020

MIÓD PSZCZELI I JEGO WŁAŚCIWOŚCI ZDROWOTNE.


Miód pszczeli to naturalny produkt, wytwarzany z nektaru kwiatowego lub spadzi. Pszczoły zbierają soki nektaru bądź spadzi, przerabiają w ulu i wzbogacają w enzymy.



Odżywcze, bakteriobójcze i uodparniające właściwości jednej z najcenniejszych substancji produkowanych przez pszczoły wykorzystywano już w starożytności – miód był uważany za lekarstwo dla ciała i duszy.
Pokarm bogów Olimpu, czyli nektar, miał im zapewniać nieśmiertelność. Składający się z 80% cukru, 18% wody, 2% składników mineralnych, witamin, protein i pyłku miód to jedyny produkt, który się nie psuje, znajdowany w grobowcach faraonów, nadawał się do spożycia.
Miód wzmacnia organizm, działa antybakteryjnie, wspomaga leczenie przeziębienia, przyspiesza gojenie ran, może obniżać ciśnienie, wpływa na metabolizm komórkowy i układowy. Zawarte w miodzie żelazo jest niemal w całości przyswajalne i szybko wbudowywane w hemoglobinę. Bursztynowy smakołyk może też zmniejszać toksyczne działanie używek – alkoholu czy kawy – zawarta w miodzie fruktoza odtruwa organizm, zobojętnia szkodliwe działanie kawy, alkoholu i innych używek.
Niezwykle cenną cechą miodu jest wiązanie i neutralizowanie toksyn pochodzących ze skażonego środowiska. Miód nie ma zanieczyszczeń chemicznych, ponieważ pszczoły są bardzo wrażliwe na toksyny i wyginęłyby zbierając zanieczyszczony nektar czy spadź.
Wyróżniamy wiele rodzajów miodów w zależności od tego, z jakich głównie roślin pszczoły przynoszą miód do ula. Każdy z nich ma inną nutę smakową, barwę i inne działanie zdrowotne na nasz organizm. Warto wprowadzić miód do codziennego menu. Prawdziwy miód ma sporo kalorii i jest słodszy, więc wystarczy odrobina, by osłodzić sobie życie, a przy tym dodać organizmowi wielu cennych składników.

Miód spadziowy powstaje z soku niektórych drzew, m.in. świerka, jodły, sosny, modrzewia, klonu, dębu, brzozy, buka, wierzby, głogu. Działa antyseptycznie, przeciwzapalnie i wykrztuśnie, dlatego też dobrze wpływa na przeziębienia i poważniejsze choroby np. zapalenie płuc. Pomaga również w schorzeniach układu krwionośnego i pozytywnie działa na serce dzięki właściwościom przeciwmiażdżycowym. Korzystnie działa na układ nerwowy i schorzenia stawów. Ma właściwości odtruwające i sprawdza się w leczeniu anemii, astmy, kamicy nerkowej oraz reguluje przemianę materii i działa przeciwrakowo. Polecany jest też przez stomatologów, ponieważ zapobiega tworzeniu się kamienia nazębnego.
Miód gryczany pozyskiwany jest przez pszczoły z nektaru gryki zwyczajnej. Jest jednym z najciemniejszych miodów – ma barwę od ciemnobrunatnej do prawie czarnej. Odznacza się wysoką aktywnością antybiotyczną. Stosowany jest w prewencji i leczeniu schorzeń układu krążenia, szczególnie na tle miażdżycowym. Przyspiesza gojenie ran. Zawiera też sporo magnezu, dzięki czemu ma właściwości uspokajające i łagodzące stany nadmiernego napięcia nerwowego. Jest polecany osobom z anemią i osłabieniem organizmu, ponieważ zawiera żelazo i dużo witaminy C.
Miód rzepakowy pozyskiwany jest przez pszczoły z nektaru i pyłku kwitnącego rzepaku. Ze względu na często występujące uprawy rzepaku jest jednym z najtańszych miodów. Ma bardzo jasny słomkowy kolor, a po krystalizacji prawie biały. Zawiera między innymi magnez, bor, żelazo i potas. Wpływa na poszerzenie naczyń wieńcowych oraz zapobiega nadciśnieniu. Wysoka zawartość glukozy sprawia, że miód rzepakowy idealnie nadaje się jako źródło dobrze przyswajalnej energii dla osób obciążonych dużym wysiłkiem zarówno psychicznym, jak i fizycznym, a także dla rekonwalescentów. Ze względu na wysoką zawartość glukozy osoby chorujące na cukrzycę powinny go ograniczyć. Miód rzepakowy można stosować również zewnętrznie w chorobach skóry i przy oparzeniach.
Miód akacjowy ma barwę jasnokremową aż do przezroczystej. Produkowany jest przez pszczoły w czasie kwitnienia robinii akacjowej. Wśród miodów jest najsłodszy, dlatego jest bardzo lubiany przez dzieci. Odżywia i regeneruje nasz organizm w stanach zmęczenia umysłowego i fizycznego. Jest także ceniony jako środek wspomagający leczenie stanów zapalnych górnych dróg oddechowych, zwłaszcza ostrego i duszącego kaszlu, schorzeń nerek, choroby wrzodowej żołądka i układu moczowego. Działa też uspokajająco.
Miód lipowy jest pozyskiwany przez pszczoły z nektaru lipy drobnolistnej i szerokolistnej. Ma wysoką aktywność antybiotyczną i pomaga w ostrych i przewlekłych chorobach przeziębieniowych, anginach, zapaleniu zatok, oskrzeli, w chorobach dróg moczowych, schorzeniach reumatycznych, nerwicach oraz w problemach z zasypianiem i w sytuacjach długiego i silnego stresu.
Miód wrzosowy posiada niesamowity zapach i smak dzięki olejkom eterycznym. Sprawdza się jako lek przy przeziębieniach. Hamuje rozprzestrzenianie się wirusów i bakterii w organizmie. Posiada właściwości rozgrzewające, jest polecany w stanach grypowych. Świetnie sprawdza się w chorobach oczu, przewodu pokarmowego, serca i układu krążenia. Wystarczą dwie łyżeczki miodu dziennie spożywane na wiele sposobów, by już po kilku tygodniach dostrzec rezultaty jego działania. Dzięki swym właściwościom upiększająco-wygładzającym jest stosowany w kosmetyce.
Miód wielokwiatowy jest jednym z najbardziej popularnych miodów. Stosuje się go jako naturalny antybiotyk, który hamuje rozwój niepożądanych bakterii. Sprawdza się w profilaktyce chorób serca, problemach z wątrobą i funkcjonowaniu układu pokarmowego. Jest zdecydowanie mniej kaloryczny niż pozostałe miody. Przeciwdziała próchnicy zębów oraz wzmacnia układ odpornościowy. Posiada właściwości upiększające, dlatego często stosowany jest w kosmetyce.
Niech więc miód stanie się dodatkowym cennym składnikiem naszej diety już od dziś. Stosowany umiarkowanie przez cały rok wzmocni i odżywi nasz organizm oraz pomoże w walce z wieloma chorobami.
Pozdrawiam. 
A.G.

ŚWIATOWY DZIEŃ PSZCZÓŁ.

Wczoraj, czyli 20 maja obchodzony był Światowy Dzień Pszczół. Został on ogłoszony – po raz pierwszy w 2018 roku – przez Organizację Narodów Zjednoczonych, by przypominać ludzkości, jak ważne dla bioróżnorodności planety są gatunki zapylające, w tym również pszczoły.  A także przed jakimi stoją zagrożeniami.



Pszczoły ceniono już w starożytności, a ich profesjonalną hodowlą zajmowali się między innymi Egipcjanie, Sumerowie czy Babilończycy. W XXI wieku przeżywają prawdziwy armagedon. Tymczasem znane jest powiedzenie, że jeśli zginą pszczoły, za trzy lata nie będzie nas.

Na świecie istnieje około 20 000 gatunków pszczół. Aż 222 z około 470 gatunków pszczół żyjących w Polsce są zagrożone wyginięciem. Swoje ule mają też francuscy i niemieccy parlamentarzyści. Jak się okazuje, pszczoły żyjące w mieście mają często lepsze warunki do produkcji miodu niż pszczoły z tradycyjnych pasiek.
W miastach nie używa się oprysków na masową skalę, dzięki czemu przeżywalność pszczół jest większa, a jakość miodu bardzo dobra.
Pszczoły są ważne dla przyrody i dla każdego z nas. Zbierając pyłek i nektar, który stanowi ich pożywienie, jednocześnie „świadczą” jedną z najważniejszych usług ekosystemowych. Odpowiadają za zapylanie wielu gatunków roślin – między innymi tych, które są pożywieniem zarówno dla nas, jak i dla wielu innych gatunków zwierząt. Zapylają też rośliny użytkowane do innych celów – ozdobnych, leczniczych, kosmetycznych i tekstylnych. Jedną z nich jest na przykład bawełna – a to oznacza, że dzięki pszczołom możemy nosić jeansy czy bawełniane koszulki. 
Światowy Dzień Pszczół to także okazja do ważnej refleksji nad tym, jak każdy z nas może im pomóc. Te pożyteczne owady zasługują na to, byśmy odwdzięczyli się im za bogactwa, z których korzystamy na co dzień. Możemy to zrobić na wiele sposobów – a najprostszym z nich jest ugoszczenie pszczół w swoim ogrodzie lub na balkonie.
Powodów jest wiele, a jeden z głównych stanowi brak wartościowego i zróżnicowanego pożywienia – nektaru i pyłku znajdującego się w niektórych kwiatach.
Choć wokół często kwitnie wiele kwiatów, nie wszystkie są dobrym źródłem pokarmu dla pszczół. Na szczęście każdy z nas może pomóc pszczołom w zdobywaniu pożywienia. Wybierając rośliny do posadzenia na balkon lub do ogrodu, zdecydujmy się na te, które zawierają odpowiednio dużo nektaru i pyłku, jak lawenda, jeżówki czy macierzanka. Zadbajmy również o różnorodność kwiatów w ogrodzie i na balkonie. Dieta pszczół, podobnie jak nasza, powinna być zróżnicowana. Najłatwiej zapewnić ją, sadząc różne gatunki roślin.
Wybór przyjaznych pszczołom gatunków jest naprawdę ogromny, a same kwiaty wyjątkowo piękne, łatwo dostosować je do różnej gleby czy nasłonecznienia. Sadząc, warto także zwrócić uwagę, aby wybrane gatunki kwitły w różnych okresach – tak, żeby pszczoły mogły zbierać pożywienie od wiosny do jesieni.
POZDRAWIAM.
A.G.

MNISZEK LEKARSKI I JEGO ZASTOSOWANIE.

Witajcie dziewczęta. 

Istnieje wiele roślin, które mają lecznicze zastosowanie a jednocześnie są roślinami ogólnie dostępnymi dziko rosnącymi właściwie wszędzie. Można je spotkać na spacerze, w mieście, na wsi, w lesie, w parku czy przy drodze.  Jedną z takich roślin jest mniszek lekarski. Oto on w całej swej okazałości. Poznajecie?

Mniszek lekarski a mlecz

Mniszek lekarski często potocznie jest nazywany mleczem. To błąd, ponieważ mlecz i mniszek to nie to samo. Zarówno mniszek lekarski , jak i mlecz  pochodzą z rodziny astrowatych i są do siebie łudząco podobne. Obydwa gatunki porastają podobny typ terenów, czyli łąki, tereny trawiaste, zarośla, nieużytki, miedze i rowy. Jak je odróżnić?
Mlecz to chwast, a mniszek lekarski jest ziołem, rośliną jadalną i leczniczą. Mlecz, w odróżnieniu od mniszka lekarskiego, ma jedną łodygę, od której odchodzą pędy poboczne oraz drobne listki. Różnic jest wiele, a jedną z najbardziej charakterystycznych jest to, że o ile mniszek lekarski po przekwitnieniu przekształca się w dmuchawiec, kwiaty mlecza zamieniają się z w twardą kulkę.

Mniszek lekarski - właściwości

Mniszek działa przeciwcukrzycowo, moczopędnie, pomaga w dolegliwościach skórnych, żołądkowych, poprawia odporność. Preparaty z mniszka lekarskiego:
  • działają antyoksydacyjnie, hamują działanie wolnych rodników,
  • hamują rozwój wielu bakterii i grzybów,
  • zwiększają wydzielanie żółci w wątrobie, ułatwiają przepływ żółci w przewodach żółciowych, przeciwdziałają zastojom żółci,   
  • mogą być stosowane wspomagająco przy antybiotykoterapii,
  • regulują cykle miesiączkowe i pracę jajników,
  • działają oczyszczająco i odtruwająco, ponieważ substancje zawarte w mniszku lekarskim łączą się z szkodliwymi produktami przemiany materii,
  • wspomagają odporność - są polecane jest w stanach rekonwalescencji,
  • syrop z mniszka lekarskiego ma działanie przeciwkaszlowe, a także oczyszczające, przeciwmiażdżycowe.

Mniszek lekarski - właściwości lecznicze i zastosowanie

Surowcem najczęściej wykorzystywanym w lecznictwie są zbierane wiosną nadziemne części mniszka lekarskiego, wysuszone w przewiewie i zacienieniu. Doskonale nadają się na syrop lub miód. Mniszek lekarski może być także stosowany do sałatek, zup i koktajli. To również surowiec na preparaty lecznicze typu maści, napary, herbaty, napoje, okłady.
Syrop z mniszka lekarskiego może być pozyskiwany z kwiatów, łodygi i korzenia. Jest bardzo zdrowy, ponieważ zawiera witaminę Awitaminę Cwitaminy z grupy B oraz minerały, takie jak potas, krzem, magnezżelazo. Ma również inulinę, kwas krzemowy, asparaginę oraz garbniki.
Preparaty z mniszka lekarskiego stosuje się na różne dolegliwości, związane z zaburzeniami trawienia, zaburzeniami oddawania moczu, zastojem żółci, zaburzeniami metabolicznymi, gdy dokucza reumatyzm, dna moczanowa, ale i brak apetytu. Są pomocne w leczeniu zakażeń bakteryjnych i grzybiczych, infekcjach górnych dróg oddechowych. Wspierają odporność. Wyciągi z mniszka mogą być również stosowane zewnętrznie -  wpływają na regenerację skóry, przyspieszają procesy gojenia, łagodzą zmiany skórne, a i leczą brodawki czy kurzajki (zmiany należy posmarować mleczkiem, które wydziela świeżo zerwana roślina).
Myślę, że warto korzystać z dobrodziejstw jakie stwarza nam natura. Jestem ciekawa czy jadłyście kiedyś miód robiony z mniszka? Ja jadłam i wiecie co?  Smakował mi bardziej niż miód pszczeli, bo nie był aż tak słodki.
W internecie istnieje bardzo dużo przepisów i filmów, jak taki miód zrobić. Ważne jest jednak, aby kwiaty mniszka lekarskiego, bo z nich robi się miód były zbierane wiosną z miejsc gdzie nie ma spalin, czyli z dala od zanieczyszczonego środowiska. 
Pozdrawiam.
A.G.

Gimnastyka na początek dnia.

Witajcie Dziewczęta

Na początek dnia proponuję wziąć głęboki oddech, oczywiście przy otwartym oknie i rozpocząć dzień aktywnie. Taki pozytywny zastrzyk energii powinien dostarczyć Wam tyle endorfin, żebyście do końca dnia nie straciły ani humoru, ani chęci do działania. Polecam.

środa, 20 maja 2020

ASERTYWNOŚĆ - stanowczość, która nie rani.



Pewnie nie raz znalazłyście się w sytuacji, w której zrobiłyście coś, do czego nie byłyście do końca przekonane, lub coś co wcale nie było dla Was dobre. Zrobiłyście to tylko dlatego, że namówili Was do tego rówieśnicy. Być może zrobiliście to, żeby zostać zaakceptowanym, żeby komuś zaimponować, popisać się odwagą, a może z obawy przed krytyką lub wyśmianiem, a może dlatego, że uważałyście, że inni są bardziej odważni i przebojowi  niż Wy. To się nazywa presja grupy a najlepszym sposobem na nieuleganie presji jest umiejętność zachowania się w sposób asertywny.

ASERTYWNOŚĆ TO TAKI STYL ZACHOWANIA, KTÓRY POLEGA NA OTWARTYM WYRAŻANIU SWOICH MYŚLI, UCZUĆ I PRZEKONAŃ Z JEDNOCZESNYM POSZANOWANIEM PRAW DRUGIEJ OSOBY.



To umiejętność zachowania się w sposób nieagresywny, nie powodujący cierpienia innych ani też własnego. Można powiedzieć, że osoba asertywna kieruje się dewizą: „Twoje prawa i potrzeby są równie ważne jak moje. Jeśli dochodzi między nami do konfliktu – poznajmy swoje punkty widzenia, uszanujmy je tak samo jak ich możliwą odmienność. Poszukajmy najlepszego dla nas obojga rozwiązania, być może czegoś ważnego się przy tym nauczymy. Jeśli uda nam się je znaleźć, to świetnie. Jeśli nie, to trudno, przynajmniej będziemy wiedzieć, że próbowaliśmy najlepiej jak umieliśmy i postąpimy każdy w zgodzie ze sobą”.
Asertywność jest umiejętnością nabytą – oznacza to, że nikt nie rodzi się z gruntu asertywny, a raczej w toku relacji z innymi lepiej lub gorzej rozwijamy tę umiejętność. Ludzie bardzo różnią się pod względem zdolności do bycia asertywnymi i nierzadko rozwijają się w kierunku znacznej uległości lub znacznej agresywności wobec innych. Innymi słowy mają ograniczony szacunek dla siebie (uległość) lub do innych (roszczeniowość, agresywność). Niewątpliwie osoby, które potrafią być asertywne są bardziej zadowolone z siebie, z relacji z innymi ludźmi i ogólnie cieszą się lepszym zdrowiem psychicznym. W dużej mierze jest tak dlatego, że potrafią zadbać o to co dla nich ważne, nie narażając przy tym na szwank swojego otoczenia.
Bycie asertywnym oznacza także umiejętność przyjmowania i wyrażania krytyki, pochwał i innych opinii, umiejętność reagowania w sposób nieuległy, w tym odmawiania. Jak więc asertywnie odmawiać, jeśli nie chcemy czegoś zrobić. Istnieje kilka sposobów.
Pierwszą z nich jest po prostu umiejętność jasnej, stanowczej, jednoznacznej odmowy, bez wikłania się w nadmierne usprawiedliwiania, tłumaczenia czy błagania o rozgrzeszenie; "nie dziękuję, nie palę", "dziękuję, ale nie skorzystam", "nie dziękuję, nie mam na to ochoty". To niemała sztuka, wymagająca wzięcia na siebie ryzyka, że rozmówca będzie miał to nam za złe, obrazi się, wyśmieje nas lub zrobi coś podobnego. Ale ryzyko to przynosi wyraźny zysk - wyzwolenie od niepożądanej zależności.
Kolejna strategia przydaje się wtedy, gdy rozmówca nie zadowala się naszą odmową i nie rezygnuje z nakłonienia nas do takiego działania, jakiego sobie życzy..Dobrze jest na tę okoliczność wiedzieć o technice zdartej płyty, która jest niczym innym, jak upartym powtarzaniem swojej odmowy tak długo, aż rozmówca się zniechęci.
Przydatna może być także technika pytania o strony dodatnie, na przykład: "co dobrego jest w paleniu papierosów?", " co dobrego jest w tym, że będę taki jak inni" itd., w zależności od tego jakich argumentów używa rozmówca.
Podobną funkcję spełnia technika wypytywania o strony ujemne, na przykład: "co złego jest w tym, że nie palę?", " co złego jest w tym, że jestem inna?", " co złego jest w tym, że stracę dobrą okazję?".
Zachęcam Was do stosowania tych technik odmawiania, gdy nie chcecie czegoś robić, bo wydaje wam się to głupie, nieodpowiednie, niebezpieczne. Odmawiając w sposób asertywny w brew pozorom nic nie stracicie, a wręcz zyskacie: niezależność, szacunek i pewność siebie.
Pozdrawiam .
A.G.

PRZEPIS NA SUKCES



Każda z nas pragnie w życiu się spełniać. Realizować swoje plany, marzenia, mieć przyjaciół i dobre kontakty z innymi ludźmi, żyć w zgodzie ze swoimi poglądami. Tylko jak to zrobić? Nie zawsze się nam to udaje. 

Poznajcie 10 sposobów na to jak osiągnąć w życiu to co chcecie:

SZUKAJ KONTAKTU Z INNYMI

Nie zamykaj się w sobie, nie ograniczaj do jednej zaufanej osoby. Miej wiele koleżanek i kolegów....im szerszy krąg znajomych, tym większe możliwości ruchu. Jeśli ktoś ze znajomych cię zawiedzie, będziesz miała jeszcze innych ludzi, którzy z Tobą zostaną. Możesz być pewna, że jeśli będziesz siedzieć w domu i gapić się w sufit, świat o Tobie zapomni.

MOWA CIAŁA

Spięta, skulona, patrząca w ziemię i nerwowo obgryzająca paznokcie na pewno nie zrobisz dobrego wrażenia. Trzeba ci pewności siebie. Postaraj się nie garbić, patrzeć rozmówcy w oczy, mówić głośno, wyraźnie i przede wszystkim na temat.

UŚMIECHNIJ SIĘ!

Uśmiech pozytywnie działa na nas wszystkich. Sprawia, że inni czują się przy Tobie komfortowo. Atmosfera się rozluźnia.

UWIERZ W SIEBIE

Wydaje Ci się, że inni są od Ciebie ładniejsi i mądrzejsi? A może oni tylko sprawiają takie wrażenie? Każdy ma jakieś kompleksy i nikt nie jest idealny. Zostaw kompleksy na boku, zastanów się w czym jesteś dobra, jakie są Twoje mocne strony i tego się trzymaj.

NAUCZ SIĘ MÓWIĆ NIE

Jeśli często rezygnujesz ze swoich potrzeb i planów, bo ciągle robisz coś, czego chcą od Ciebie inni, to koniecznie z tym skończ. Naucz się odmawiać jeśli tego potrzebujesz, w przeciwnym razie inni ludzie mogą wykorzystać twoją uległość i manipulować Tobą.

PYTAJ

To żaden obciach nie znać jakiejś książki, albo nie rozumieć znaczenia trudnych słów. Pytaj. Ucz się. Poznawaj. Interesuj się światem, a on zainteresuje się Tobą.

MYŚL POZYTYWNIE

Fantazjujesz sobie wieczorami, że osiągniesz to albo tamto, aż tu nagle...łubudu! Dopadają Cię czarne myśli, że nie dasz rady, że inni mają większe szanse. Nic z tych rzeczy....nie wolno Ci tak myśleć. Jeśli się poddasz na samym początku i nawet nie spróbujesz czegoś dokonać, skąd możesz wiedzieć czy ci się powiedzie czy nie. Takim myśleniem skazujesz siebie z góry na porażkę. Pamiętaj, że wszystko jest trudne zanim stanie się łatwe. Trzeba próbować.

NIE REZYGNUJ

Porażka jest nieodłączną częścią sukcesu. Jeśli coś się nie udało przy pierwszym podejściu, może się udać za drugim lub trzecim razem. Tu może przydać się ośli upór. Powiedz sobie: trudno, nie udało się tym razem, ale następnym razem może się udać.

NIE ODKŁADAJ NA PÓŹNIEJ

Nie bujaj w obłokach, nie odkładaj na później tego co chcesz lub musisz zrobić. Nie czekaj na lepsze czasy, bo możesz wiele przegapić.

UCZ SIĘ NA BŁĘDACH

Wyciągaj wnioski z życiowych potknięć i staraj się ich nie powtarzać. Każdy czasem popełni błąd, daj sobie do tego prawo. Grunt to nie płakać nad rozlanym mlekiem i dwa razy pomyśleć następnym razem, zanim coś zrobisz.

Pozdrawiam.
A.G.

NIEŚMIAŁOŚĆ - jak ją w sobie zwalczyć.

Jesteś wyjątkowo nieśmiała? Do tego stopnia, że nie potrafisz zabrać głosu wśród swoich znajomych, czujesz się przygwożdżona do krzesła, gdy nauczyciel wzywa cię do tablicy? Z powodu nieśmiałości nie masz przyjaciół, koleżanek? Unikasz ludzi i dręczy Cię samotność? Nie pozwól, żeby nieśmiałość uprzykrzyła Ci życie, stała się obsesją. Wiedz, że można nad tym zapanować, ale wymaga to treningu.



Ludzie nie dzielą się na nieśmiałych i śmiałych. Onieśmielony bywa absolutnie każdy - wobec zadania, jakie przed nim staje. Wszystko zależy od stopnia trudności, a ów stopień jest dla każdego z nas kwestią indywidualną. Jednego onieśmiela już konieczność rozmowy z pojedynczym obcym człowiekiem, drugiemu dopiero wystąpienie przed dużą publicznością. Ma to bezpośredni związek z wrażliwością, wyobraźnią i krytycznym stosunkiem do siebie. Z poczuciem, że możesz nie sprostać zadaniu, że sytuacja Cię przerasta. Nieśmiałość bywa oznaką strachu przed porażką W Twoim przypadku wystarczy przywrócić sprawom ich właściwe proporcje, żeby czuć się mniej onieśmielonym.Nauczyciel wzywający Cię do odpowiedzi nie chce Twojej krzywdy i żadna to katastrofa, jeśli nie umiesz odpowiedzieć. Pomyśl spokojnie. Czy ktoś wymaga, żebyś była idealna?. Ty żądasz tego od innych? Nie żądasz. Oni też nie oczekują od Ciebie doskonałości.Natomiast większość z nich jest Ci życzliwa - zwyczajnie po ludzku, jak Ty im. Staraj się o tym zawsze pamiętać. Wrzucaj na luz, nim otworzysz usta. A kiedy otworzysz, zacznij od uśmiechu...doda Ci pewności siebie. Jeśli się przy okazji czerwienisz, nie zwracaj na to uwagi, dziewczyna, która się czerwieni jest urocza, zwłaszcza gdy się przy tym uśmiecha. Gdy zabierasz głos staraj się mówić powoli, żeby nie bełkotać i wyglądać na pewną swoich słów.Dodatkowo wybierz spośród obecnych miłą osobę i mów do niej, patrz na nią, to też może Ci pomóc przezwyciężyć nieśmiałość.

WALCZĄC Z NIEŚMIAŁOŚCIĄ:

- W gronie rodzinnym odbieraj telefon, otwieraj drzwi gościom, zacznij rozmowę z ponurym wujkiem, którego się trochę boisz.
- W szkole zgłaszaj się do odpowiedzi przynajmniej raz dziennie, zagadaj do dziewczyny, która Cię onieśmiela, po lekcji idź porozmawiać z nauczycielem, którego zajęcia Cię pasjonują.
- Zapisz się na zajęcia dodatkowe ( teatralne, z dykcji, z relaksacji)
- Pomyśl o opiece nad dziećmi, młodszym rodzeństwem. Nauczy Cię to mówić z pewnością siebie i autorytetem. 

Życzę Wam powodzenia w codziennym przezwyciężaniu nieśmiałości.
A.G.

PRZEBACZENIE - trudna sprawa.

Witajcie dziewczyny.

Sztuka przebaczania to najwyższa szkoła jazdy. Nie samo słowo "przebaczam", bo można je palnąć na odczepnego albo dla jakiejś korzyści. Przebaczyć to przewartościować w sobie uczucia: wykasować złość, gniew, poczucie krzywdy, chęć zemsty. Spojrzeć na winnego innymi oczami, a jeśli się da usprawiedliwić.. Może nie chciał? Może szczerze żałuje? Człowiek jest słaby i popełnia błędy. Więc jestem wspaniałomyślna: wyrywam z korzeniami żal i przywracam dawną sympatię. Przeprosiny zostały przyjęte.



JAK PRZEPRASZAĆ

Istnieją dwa rodzaje przepraszania. Mówisz "przepraszam", gdy kogoś niechcący potrącisz i jest to automatyczne, zwrot grzecznościowy. Nie przeproszenie w takiej sytuacji, to chamstwo. Potrącony może pomyśleć, że zrobiłaś to celowo. Tak więc grzecznościowe przepraszanie to kwestia elementarnej kultury i nic Cię nie kosztuje.
Drugi rodzaj przeprosin - trudniejszy. Powinnaś przeprosić, gdy zrobiłaś coś złego. Skrzywdziłaś kogoś. Dotknęłaś drwiną, arogancją. Mogłaś to zrobić z rozmysłem, w rewanżu za coś tam. Twoja reakcja była za ostra, zbyt brutalna - dotknęła kogoś do żywego. Koleżanka jest obrażona, a Tobie słowo przepraszam nie chce przejść przez gardło ...bywa i tak. Pamiętaj jednak, że jeśli ten węzeł nie zostanie przecięty, uraza się zakotwiczy.

WYBACZ MI

Ten magiczny zwrot może odmienić sytuację. Koleżanka uśmiechnie się i wyciągnie do ciebie rękę i pierwsze lody zostaną przełamane.

Przebaczyć jest trudniej niż przeprosić. Człowiek z natury jest odwetowcem. Czuje dzikie pragnienie, żeby się zrewanżować za krzywdę, przyłożyć, dokopać. Ale odwet to eskalacja konfliktu i nic dobrego z tego nie wyniknie.

Technika przebaczania:

1. Jeśli nie czujesz się jeszcze na siłach wybaczyć - poproś o trochę czasu. Ten czas nadejdzie. Nie ma półwybaczeń.
2. Prośba o wybaczenie nie musi być wyrażona w słowach. Może to być błagalne spojrzenie, przepraszający uśmiech. Nie przeocz tego.
3. Jeśli to Ty przepraszasz, staraj sie naprawić wyrządzone zło. Albo zagwarantuj, że się nie powtórzy.
4. Przebaczenie to szlachetny gest i nie może służyć upokorzeniu kogoś.. Wybaczone - wykreślone. Nigdy nie wypominaj, nie analizuj, nie rozpamiętuj, nie przeżywaj od nowa.

Zastanówcie się, czy potraficie szczerze i skutecznie przeprosić oraz czy umiecie wybaczać innym ich błędy?

Pozdrawiam.
A.G.

wtorek, 19 maja 2020

PRZYJAŹŃ



Tragedią człowieka jest samotność. Zwłaszcza w Waszym wieku, kiedy dojrzewacie do rozumienia świata i siebie samych. Jedynym lekiem na ból samotności, poza miłością jest przyjaźń - otworzenie się na drugiego człowieka, o którym wiesz, że cię zrozumie i nie zdradzi.

PRZYJAŹŃ TO ZWIĄZEK DWOJGA BLISKICH SOBIE LUDZI, OPARTY NA WSPÓLNYCH ZAINTERESOWANIACH, SZCZEGÓLNYM KONTAKCIE DUCHOWYM I PEŁNYM WZAJEMNYM ZAUFANIU.

Masz dużo koleżanek, które widujesz w szkole. Niektóre z nich nazywasz przyjaciółkami, umawiacie się na spotkania, zakupy, pogaduchy. I jest ta jedna jedyna, najbliższa, z którą łączy Cię braterstwo dusz. Wierzycie sobie bezgranicznie. Możecie na sobie polegać. Nie macie przed sobą tajemnic, rozmawiacie absolutnie o wszystkim, tylko jej możesz się zwierzyć z najskrytszych uczuć i myśli.Więcej: tylko z nią potrafisz milczeć, a ona wie o co chodzi.

JAK RODZI SIĘ PRZYJAŹŃ?

Dwojako. Bywa, że jak miłość od pierwszego wejrzenia: nagła wzajemna sympatia, zaskakująca was obie nić porozumienia. Orazu potrafisz jej się zwierzyć, a ona Tobie. Lubicie być razem- wygłupiać się, żartować, rozmawiać bardzo serio. Jedna za drugą stoi murem.
Ale bywa i tak, że przyjaźń rodzi się powoli, a zaczyna od konfliktu, ostrego starcia. Dopiero z czasem, gdy spięcie mija, odkrywacie stopniowo płaszczyzny porozumienia i coraz bardziej zbliżacie się do siebie.

PRZYJAŹŃ ZOBOWIĄZUJE.

Prawdziwa przyjaźń może być brutalna. Wtedy, na przykład, gdy dostrzegasz, że przyjaciółka popełnia błąd. Inna machnęła by ręką, co ją to obchodzi? Tobie nie wolno. Bez względu na ból, jaki jej zadasz, musisz zaprotestować, ostrzec, czasem zażądać, aby się wycofała. Może dojść do konfliktu. Trudno. To Twoja przyjaciółka, bliski Ci człowiek. Oczywiście forma twojej ingerencji musi być maksymalnie delikatna, choć stanowcza zarazem. Powierzacie sobie tajemnice, dzielicie się najskrytszymi myślami. Jej tajemnica musi być święta dla Ciebie. Wypaplasz - koniec przyjaźni. Jeśli dostrzeżesz, że coś ją dręczy, nie nalegaj, aby Ci się zwierzyła. Po prostu bądź przy niej. Wspieraj bez pytań. Kiedy dojrzeje do zwierzeń, sama Ci wszystko powie. Ona w stosunku do Ciebie powinna być taka sama.. Zawsze lojalna i krytyczna zarazem. Gdy się potkniesz - podtrzyma, żebyś nie upadła.

Zastanówcie się dziewczęta, jakie relacje łączą Was ze znajomymi i czy wśród nich macie prawdziwych przyjaciół.

Pozdrawiam.
A.G.

ZAUFANIE - jak sobie na nie zasłużyć.

Witajcie Dziewczęta.

ZAUFANIE oznacza wierzyć komuś, polegać na kimś. Być pewnym, że nie zawiedzie.



Kiedy nikomu nie ufasz lub gdy nikt Tobie nie ufa, jesteś skazana na samotność i brak zrozumienia. Musisz więc komuś ufać, bo inaczej nie przeżyjesz. Zaufaniu sprzyjają więzy krwi. Ufasz bardziej najbliższej rodzinie - mamie, tacie, braciom i siostrom. Ale i oni muszą ufać Tobie, jeśli ma między Wami istnieć prawdziwa bliskość. W jedną stronę zaufanie nie działa. Gdy mama odkryje, że ją w jakiejś sprawie okłamujesz, nie przestanie Cię kochać, ufać jednak nie będzie. Zaczną się podejrzenia, kontrole, nadzór. Tym bardziej w przypadku rodzeństwa. Siostra wpuszczona w maliny, nie zapomni Ci tego. Ani na odwrót. Dlatego w rodzinie takie numery są szczególnie niewskazane.

Fajnie byłoby mieć zaufanie do wszystkich kolegów i koleżanek w klasie, nauczycieli, wychowawców. Wiadomo jednak, że to niemożliwe. Jeśli jednak chcemy wzbudzać zaufanie musimy zacząć od siebie.
Wstępem do zaufania jest lojalność - gdy chodzi o Twoich rówieśników. Uczciwość i prawdomówność - gdy idzie o wychowawców i nauczycieli. Gdy zdradzisz komuś powierzony Ci sekret przez koleżankę, na pewno nie będzie Ci ufała. Nie dotrzymasz słowa, złamiesz przyrzeczenie, skłamiesz, nie licz na zaufanie nauczycieli, ani klasy. Pamiętaj, że utracone zaufanie bardzo trudno odbudować. Według psychologów, oby odbudować zaufanie, musimy dostarczyć około 20 dowodów, że można nam ufać. Warto o tym pamiętać.

" Gdy nie Wiesz, jak się zachować, zachowaj się przyzwoicie": ta złota myśl zawiera w sobie wszystko. Jeśli ludzie zaczną Ci ufać, wtedy Twoja kolej, by sprawdzić ich lojalność, przyzwoitość. Czy dotrzymują obietnic, są słowni, nie wystawiają Cię do wiatru? Życie pokaże Ci, komu można zaufać, a komu nie.
Nie bądź jednak nadmiernie podejrzliwa. Nadmierna podejrzliwość jest równie w życiu nieopłacalna, jak przesadna naiwność. Nie bój się więc okazywać zaufania na kredyt. Wycofasz je, gdy się zawiedziesz.

Jak wzbudzić zaufanie innych?

1. Jeżeli komuś coś obiecałaś, do czegoś się zobowiązałaś - wykonaj to solidnie i o czasie.
2. Szanuj swój i cudzy czas - bądź punktualna.
3. W relacjach z koleżankami zawsze dochowuj powierzonej Ci tajemnicy.
4. Nigdy nikogo nie obgaduj, bo ten ktoś nieuchronnie się o tym dowie.
5. Dobre zdanie o kimś rozgłaszaj, złą opinię zostaw dla siebie.

Pomyśl przez chwilę, czy jesteś osobą godną zaufania?

Pozdrawiam.
A.G.

poniedziałek, 18 maja 2020

DZIADEK I BABCIA - zasługują na miłość i szacunek.

Witajcie ponownie.



Tak na serio: dziadkowie to skarb. Kochają Cię. Twoich rodziców kochali nie mniej, ale mniej mieli dla nich czasu, bo byli zapracowani, zabiegani. Teraz żyją na luzie, maja emerytury i dużo czasu. Dzięki więzi z Tobą wraca do nich młodość.  Jeśli docenicie babcię lub dziadka, mogą być waszymi najlepszymi przyjaciółmi. Oni lepiej od rodziców zrozumieją Twoje problemy, ponieważ nie odpowiadają bezpośrednio za Twoje wychowanie i mogą być obiektywni. Wasze problemy, mimo upływu czasu, są bardzo podobne - babcia też podkochiwała się w takim jednym z klasy, też łapała jedynki z matmy, miała na pieńku z mamą lub tatą itd. Dziadek lub babcia zawsze wysłuchają Cię cierpliwie, zada parę pytań i okaże się, że kiedyś byli w podobnej sytuacji co ty teraz i z niej wybrnęli.
Dziadkowie żyją dłużej od Ciebie i mają doświadczenie, które mogą Ci przekazać, aby uchronić od różnych błędów.

Dla dziadków jesteś najładniejsza w całej okolicy, najmądrzejsza, utalentowana jak mało kto.😀 Taka radosna akceptacja, podziw bez zastrzeżeń dobrze Ci zrobią. Zwłaszcza w chwilach, gdy czujesz się zagubiona, bezradna. Kiedy sami byli rodzicami, targali na barkach odpowiedzialność za swoje dorastające dzieci. Teraz mają to z głowy. Mogą wyrozumiale i bez zastrzeżeń traktować Twoje marzenia, szalone plany na przyszłość. Od wychowania masz tatę i mamę, dziadkowie są od rozpieszczania i większość dziadków robi z tego użytek.

Jak okazywać szacunek babci i dziadkowi?

1. Dziadkowie na pewno mają dla Ciebie więcej czasu niż rodzice, ale nie nadużywaj tego, nie wykorzystuj ich do przesady, nie naciągaj. Mają własne potrzeby, różne dolegliwości zdrowotne i czasem potrzebują więcej czasu na odpoczynek.
2. Pamiętaj, że należą do całkiem innego pokolenia niż Twoje i Twoich rodziców. Mają inne nawyki, odmienny styl. Mów do nich czysta polszczyzną, bez waszej gwary, zwłaszcza bez wulgaryzmów.
3. Gdy wygłaszają niedzisiejsze poglądy, te z epoki dinozaurów, nie próbuj ich ustawiać. Wyrośli w innym świecie, są raczej niereformowalni. Nie rób znaczących min, nie przewracaj oczami. Raczej słuchaj ich uważnie i uszanuj ich zdanie.
4. Serdeczne więzi trzeba podtrzymywać. Odwiedzaj dziadków regularnie, telefonuj do nich często jeśli mieszkają daleko. Uszczęśliwisz ich w ten sposób. Sprawisz, że poczują się potrzebni.
5. Pytaj dziadków, w czym mogłabyś im pomóc i pomagaj. Pamiętaj, że ty też się kiedyś zestarzejesz i będziesz potrzebować pomocy i opieki innych.

Przemyślcie, jakie są wasze relacje z dziadkami i czy mogłyby być lepsze?

Pozdrawiam.
A.G.

SZACUNEK

Witajcie ponownie.

Ten tydzień nie będzie dla Was łatwy, gdyż mam zamiar w tym tygodniu podejmować tematy naprawdę ważne. Dlatego moje posty będą wymagały od was głębszego wczytania się w przekazywane przeze mnie treści, zastanowienia się nad swoim zachowaniem, refleksji oraz szczerości wobec siebie.

 Zacznijmy od SZACUNKU, o którym tak często Wam przypominam, gdy jesteśmy razem w internacie.


Trudno jest jednym zdaniem określić co to jest szacunek? Można jednak powiedzieć, ze szacunek to stosunek do drugiego człowieka, cechujący się uznaniem jego godności. 

Człowiek, który ma poczucie godności w sobie i jest przyzwoity, szanuje też godność innych. To nie znaczy, że musi się z nim zgadzać. Po prostu widzi w innych, ludzi - takich samych jak on.

Szacunek dla ludzi to nie zachowywanie pozorów: uprzejmość, grzeczność - a do tego skrywana pogarda. Prawdziwy szacunek, a nie ten udawany, to akceptacja odrębności i odmienności każdego człowieka. Nim się nie zgodzisz z kimś, uważnie go wysłuchaj. Jeśli jest słaby, stary, schorowany - pomóż mu. Ty też możesz kiedyś potrzebować pomocy.

Jesteś jedyna, niepowtarzalna, wyjątkowa! Inni również!

Każdy myśli po swojemu i dochodzi do wniosków, które mogą Cię zaskoczyć, wprawić w zdumienie, zdenerwować.Nie kłóć się, tylko powiedz spokojnie, że Ty myślisz inaczej., ale szanujesz cudzy pogląd i zastanowisz się nad tym co usłyszałaś. Zaakceptuj fakt, że absolutnie każdy człowiek ma własną osobowość i nie przerobisz go na własne kopyto. Bo i po co? Człowiek to ciekawa istota, która ciągle się zmienia i przekształca w konfrontacji z życiem.

Szacunek jest też spokrewniony z taktem. Do taktu należy: nie wtrącać się i nie narzucać własnych poglądów czy rozwiązań. 

Szacunek wypływa z kultury człowieka. Zaczyna się od stosunku do tego co nas otacza:

- do trawnika, którego nie zadeptuj, niech cieszy innych,
- do windy , którą szpecą apisy czy graffiti,
- do przyrody, której nie należy zaśmiecać,
- do mebli w szkole, których nie należy niszczyć,
 - do przepisów i norm, które regulują nasze współżycie i służą bezpieczeństwu.

Jak zasłużyć na szacunek?

Chcesz być szanowana? To szanuj innych:
- nie bądź wulgarna w mowie i stroju,
- bądź taktowna wobec innych osób,
- zachowuj delikatność zwracając komuś uwagę,
- nie obawiaj się mieć odmiennego zdania i bronić własnych wartości oraz przekonań, ale taktownie, bez obrażania innych.

Pamiętajcie, że szacunek to grzeczność połączona z troską o uczucia i dobro drugiej osoby. To także świadomość, że inni ludzie również są wartościowi. Jeżeli będziecie traktowały innych z szacunkiem, wasze relacje z ludźmi będą znacznie lepsze, przyjemne i budujące.

Pozdrawiam.
A.G.

WYCIECZKA DO MUZEUM MARII KONOPNICKIEJ W ŻARNOWCU.

Witajcie Dziewczynki.

 Obecny tydzień nauki zdalnej chciałabym zacząć od przybliżenia Wam postaci patronki naszej szkoły - Marii Konopnickiej, dlatego zapraszam na wirtualną wycieczkę po Muzeum w Żarnowcu. Wiem, że sporo Wiecie o życiu i twórczości Marii Konopnickiej ale mam nadzieję, że dzięki temu filmikowi, dowiecie się jeszcze więcej. Miłego oglądania.😊